یادداشت| تمام کربلا در تو خلاصه شد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ «حجت الاسلام مهدی نیکبخت اردلانی» جهادگر و فعال فرهنگی در یادداشتی به مناسبت سالروز شهادت «سپهید شهیدحاج قاسم سلیمانی» برای مخاطبان نوید شاهد نوشت:
«باسمه المحبوب
بسم رب الشهدا و الصدیقین
باسمه العلى الاعلى
شنیده بودم انتظار سخت است، ولی شامگاه شانزدهم دی ماه ۱۳۹۸، دانستم، جدایی سخت تر از انتظار است؛ انتظار مالک اشتر زمان، جوانمردی که ذوالفقار علی علیه السلام را، در دست داشت، و خانه ی سست و عنکبوتی استکبار جهانی را ناامن کرده بود، تا امنیت مردم کشورش و منطقه را تأمین کند؛
حیدر کراری که دشمن دژخیم یارای رویارویی با او نبود، و خنجر زهرآلود خود را از پشت، بر فرق نورانی اش فرود آورد؛
آری، جوانمردی از میانمان رفت، که خیلی ها پس از شهادتش تازه او را شناختند؛
در میان خیل عاشقان و عزاداران بصیر زمان، و مالک اشتر رهبرم، از ظهر آن روز سرد، میدان روح الله شهر مقدس قم، میزبانمان بود؛
جمعیت دهها هزار نفری، مسیر حرم مطهر تا مسجد مقدس جمکران را معطر به رایحه ی خوش تسبیح و صلوات خود کرده بودند.
همه‌ی نگاه ها به یک سو بود، مسیر ورود کاروان دلدار؛
پیر و جوان، کوچک و بزرگ، زن و مرد، فوج فوج به جمعیت حاضر می پیوست.
چه انتظار سختی، و چه لحظات نفس گیری بود.
پس از ساعت ها انتظار، ناگاه کاروانی جمعیت هزاران نفری را شکافت و وارد میدان روح الله شد، یکباره فریاد یاحسین حاضران بلند شد؛
آه چه ندای حزن انگیزی بود.
سیل اشک بود و قلب های غمگین و آه حسرت؛
چه انتظار نفس گیری بود
انتظاری که با آمدن یار، غم فراق، آغاز شد.
سردار دلها! تو، چگونه توانستی قلب میلیون ها انسان را در جای جای عالم مجذوب خود کنی!؟
به راستی چگونه در دلهایمان خانہ کردی؟
بی پرده بگویم: مالک قلب‌هایمان شدی؟
اشک، امانمان را بریده بود، جمعیت اجازه نمی داد به تو نزدیکتر شوم و خودرو حامل پیکر مطهرت ذره ذره از دیدگانم دورتر می شد،
چشم هایم دیگر سوی دیدنت را نداشت، و این دست های خالی من بود، که چونان سائلی درمانده، به سویت دراز بود و تو را می خواند، سردار دلها!
خدانگهدار ای قلب عالم،
خداحافظ ای یار مهدی،
بدرود سردار
هنوز هم یاد تو، نام تو، و طنین برخواسته از اعماق درونت چشمانمان را بارانی می کند، همچنان که لرزه بر پیکره‌ی دشمن می اندازد؛
سردار دلها، تو رفتی ولی ماندگار شدی،
همانگونه که خواستی، به لقاء پروردگارت شتافتی،
و همچون اربابت در خون خود غلطیدی،
اصلا تمام کربلا در تو خلاصه شد و دست های علمداریت از تن جدا؛
خوشا به‌حالت سردار بزرگ اسلام!
طوبی لک ایها الشهید؟
اللهم إنا لا نعلم منه الا خيرا
تا ابد نام تو و جوانمردی و بزرگ منشی‌ات، لالایی قصه های شبانه‌ی مادران، برای کودکانشان خواهد بود.
فدایی رهبر
سرباز کوچک مکتب حاج قاسم»
انتهای پیام/
